چنانکه مشهوراست و در نقلهای سینه به سینه آمده‌است بْرزو یکی از نوادگان انوشیروان، قرنها قبل از ظهور و بروز اسلام، کاریز(قنات) بجد را جاری ساخت و بنای این دیار کهن را که در آغاز به نام خود او بْرزو نامیده می شد؛ پی نهاد. در طول قرون و اعصار متمادی و سالیان درازی که بر این دیار تاریخی گذشت؛ همزمان با تحوّل و تطوّر زبان و فرهنگ مردم این سرزمین نام آن نیز، دچار تطوّر شده و نهایتاً به شکل امروزی خود (بجد) درآمد. نگاهی به اسناد مکتوب و مدارک تاریخی موجود بیانگر اینستکه حداقل از هشتصد سال پیش تا کنون در نام بجد تغییری رخ نداده است. هرچند در برهه هایی از زمان بعلّت کثرت وجود علمای برجسته و تراز اول و اولیاء الهی و استقامت سرسختانه و مردانه اهالی آن در ورای باروهای بلند قلعه ایمان و علم در برابر حکّام جور که با سوءاستفاده از قدرت، قصد واداشتن آنها به دست‌کشیدن از باورها و مرامشان داشتند؛ به برج اولیاءالله اشتهارداشته است. مشهور است که همزمان با فتح خراسان در زمان خلافت سومین جانشین پیامبربزرگ اسلام jحضرت عثمان ذی‌النورین(رض) مردم بجد با آغوش باز اسلام را پذیرفتند و از این رو سه تن از یاران پیامبراکرم j که مدفن آنها در بجد قرار دارد؛ در بجد مستقر شدند و بجد را بعنوان مرکز فعالیتهای تبلیغی خود برگزیدند
بازدید امروز : 30
بازدید دیروز : 10
کل بازدید : 138152
کل یادداشتها ها : 126
چهار صفت خوب است اما برای چهار گروه خوب‌تر است
از یکی از حکیمان روایت است که گفت: «چهار صفت خوب هستند و لیکن آن چهار صفت برای چهار گروه بهتر است:
حیا و شرم برای مردان خوب و پسندیده است، و لیکن حیا و شرم برای زنان خوب‌تر و پسندیده‌تر است.
عدل و دادگری برای همه کس خوب است، و لیکن عدل و دادگری برای امیران و حاکمان خوب‌تر است.
توبه برای پیران خوب و پسندیده است، و لیکن توبه برای جوانان خوب‌تر و پسندیده‌تر است.
کرم و گشاده‌دستی برای توانگران خوب است، و لیکن کرم و گشاده‌دستی برای فقیران بهتر و زیباتر است»
نقل از کتاب منبهات
نذر...